Domek Sary i Ra-V'a...

Jonin

-Taaa... dziwne że jest po naszej stronie... Ale ty na początku też byłaś chłodna - mrugnął do niej i przytulił się.

Nukeninka

- Wiem, ale ty mnie zmieniłeś. - nukeninka pocałowała jonina.

Jonin

Ra-V odwzajemnił pocałunek i obrócił się na plecy.
-Ciekawą grupę mamy, prawda? Zwłaszcza ta Lime. ^^" To chyba ona będzie mnie trenować ^^"

Nukeninka

- Uważaj zeby cię nie pokonała na początek. - zasmiała się Sara i też odwróciła się na plecy.
- Ide się przejść. - rzekła i wstała z łóżka wychodząc z domu.

Jonin

Chłopak wstał i poszedł się umyć. Następnie odświeżony udał się do swojego pokoju. Wziął do ręki jedno ze swoich zdjęć, wspominając sobie stare, dobre czasy. Na owym zdjęciu widniały cztery postacie. On, dwójka jego towarzyszy i jego jonin...
-Oni wszyscy już nie żyją... - powiedział cicho.
Odłożył fotografię, ściągnął bluzę i położył się na łóżku.

Jonin

Jonin gwałtownie się przebudził zlany potem. Zarzucił na siebie bluzę i wyleciał z domku z niesamowitą prędkością.

Jonin

Ra-V złożył ukochaną na jej łóżku. Już wiedział co robić w takiej sytuacji. Skropił jej rany białym płynem z fiolki, o który dziewczyna prosiła wcześniej i zabandażował je drżącymi rękoma. Czuwał przy niej całą noc nie mogąc zmrużyć oka. Nie mogę jej stracić... Nie teraz... - myślał ciągle.

Nukeninka

Nukeninka ciagle ciężko oddychała. Ciągl sę pocila i miała wysoką gorączkę. Sniło jej się to co właśnie niepowinno, czyli to co moze się stać.

Jonin

Ra-V zrobił Sarze okład z ziół i zimnej wody. Ciągle czuwał, nie mogąc znieść myśli, że przez tego Shikimaru mógł ją stracić... Był gotów oddać wszystko, byleby tylko żyła.

Nukeninka

Sara ciągle ruszała powiekami tak jakby niemogła się obudzić. Co chwile coś mówiła mówiła imiona.
- Ra-V... - rzekła cicho ciągle ruszajac powiekami.

Jonin

Ra-V wychodził z siebie. Nie wiedział co zrobić. Trzymał tylko Sarę za rękę.
-Jestem tu... przy tobie... - wyszeptał i pocałował ją w czoło.
Zmienił okład na jej czole. W końcu padł na krzesło przy niej i zasnął z wycieńczenia.

Nukeninka

Po kilku godzinach wycięczona nukeninka otworzyła oczy patrząc na spiącego Ra-V'a. Uśmiechneła się blado i zaczeła kaszleć krwią która jeszcze do konca nie wydostała się z jej płuc.
- Ra-V-san. - powiedziała cicho patrząc się na chłopaka.

Jonin

Wyczulony chłopak natychmiast się obudził i otarł dziewczynę z krwi. Zebrał pot z jej czoła i uśmiechnął się.
-Nigdy więcej mi tego nie rób.

Nukeninka

- Obiecuje. - powiedziała uśmiechajac się i dalej kaszląc.

Jonin

-A teraz śpij, skarbie... - powiedział cicho i pocałował ją. - Jutro czeka cię niespodzianka...